"Στο πάρτι μας"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

 Θέλουμε την λύπη, να δούμε σε σταγόνες κρεμασμένες

στα ποτήρια. Την γεύση της ζωής να κυλήσει στον λαιμό

σε στιγμές γιορτής. Στο πάρτι μας καλέσαμε εσάς που αγαπάτε.

Που την θλίψη ξεπερνάτε, ως ένα σκόπελο στην θάλασσα της νιότης.

Και η μουσική απ΄τα ηχεία αιχμαλωτίζει τα χρόνια.

Ένα είδωλο στήνει με μορφές του αιώνα.Jim Morrison, Jimmy Hendrix

Syd Barrett. Eμφανίζονται στα όμορφα κελεύσματα οι στίχοι τους, και

εμείς ταξιδεύουμε. Όπως τα δάχτυλα ερωτεύονται τις χορδές της κιθάρας

που γεννάνε τις μελωδίες. Απ΄το μπαλκόνι απέναντι τα διαμερίσματα, κυψέλες

ορθώνονται περικλείοντας ανθρώπινους κηφήνες. Οι μέλισσες λίγες, και τα λουλούδια

δεν ανθίζουν. Οι ψυχές τους άδειες, οι καρδιές τους μαύρες ανακυκλώνουν την μιζέρια.

Στην γιορτή που στήσαμε, σε αυτό το διαμέρισμα η νύχτα μοιάζει ατελείωτη. Η μέρα

περιμένει στους πρόποδες του ξημερώματος.

Και εμείς αγκαλιάσαμε τα όνειρα. Λέξεις μικρές θρέψαμε στα τραγούδια. Είναι τα αποτσίγαρα

στα τασάκια τα «όχι» μας σε μικρές και μεγάλες προκλήσεις. Όμως και τα «ναι», είναι

τα φλερτ με χαμηλά φώτα. Στο πάρτι μας.

"Με έχεις μαγέψει"

 Παζαρεύεις τα συναισθήματα σου, κόρη μαγεμένη. Δόλια

σαν μικρή Εύα ορθώνεις στο βλέμμα μου την ατολμία σου.

Και πρέπει να περιμένω υπομονετικά την κρίση.

Εκείνη την απόφαση που θα λάβεις, ώστε να με προτιμήσεις.

Με έχεις μαγέψει .Η ψυχή είναι μαύρη τρύπα, που εγκλωβίζει το

φώς. Έτσι θέλω να ζητήσω τις λέξεις σου. Να μιλήσω στην έλξη σου.

Να μου πει τι επιθυμεί. Μέσα στο βράδυ ,να καεί. Απ΄την φλόγα του

πόθου μου. Το φεγγάρι σφίγγει το χέρι. Μου κλείνει το μάτι, ένα αστέρι.

Και έχω τόσα όνειρα, μαζί σου να μοιραστώ .Ας με πίστευες ,με ένα «Σ’αγαπώ».

"O κύριος Τέλειος..απέκτησε φίλους!"

«Για ποιο λόγο να έχεις φίλους;Zήσε στην μοναδικότητα της

αυθυπαρξίας σου. Είσαι ο βασιλιάς του κόσμου σου»

είπε ο κύριος Τέλειος.

«Δημιούργησε εχθρούς. Είναι εύκολο να χάνεις τον αυτοσεβασμό

σου και να απολαμβάνεις την μιζέρια σου κάθε μέρα. Άλλωστε έχεις

το δικαίωμα να σκοτώνεις ψεύτικα είδωλα με ευκολία» είπε ο

κύριος Τέλειος.

«Ξόδεψε λίγο χρόνο από την ζωή σου και προκάλεσε αυτολύπηση.

Ποτέ δεν ανακάλυψες τον τρόπο, ώστε το άστρο σου να λάμπει μέσα

στο σκοτάδι» είπε ο κύριος Τέλειος.

«Ζήσε παρέα με το παρελθόν σου. Αναμνήσεις ,κυρίως άσχημες ώστε να ξορκίζεις



τις όμορφες» είπε ο κύριος Τέλειος.

"Αλίμονο"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Αλίμονο σε όσους αγάπησαν. Προδόθηκαν, αμφισβητήθηκαν, και

δεν έγιναν πιστευτοί. Είναι της ζωής οι στιγμές, που ενίοτε γίνονται

αντιληπτές από διαφορετική οπτική γωνία.

Αλίμονο σε όσους «έζησαν». Ερωτεύτηκαν, πόνεσαν ,μα έχουνε αναμνήσεις.

Τα βράδια που άλλοι κοιμούνται «άδειοι» από συναισθήματα, εκείνοι θυμούνται

άλλοτε με χαμόγελο ή δάκρυ μια αγκαλιά. Ένα κρασί που μοιράστηκαν, στην

διασκέδαση της παρέας.

Αλίμονο σε αυτούς που ονειρεύονται. «Ταξιδεύουνε» συνήθως με σπασμένα φτερά, συνέπεια του παρελθόντος .Η διαδρομή που επιθυμούνε να ακολουθήσουνε

είναι μακρινή ως την λύτρωση. Εκείνη την μάνα, που γεννάει την ελπίδα.

Αλίμονο σε αυτούς που «σκέφτονται». Μαύρα πρόβατα στο ανθρώπινο κοπάδι πορεύονται

όταν ξεχωρίζουνε γιατί έχουνε γνώμη, και όχι άποψη. Λίγοι είναι και εκλεκτοί, αυτοί που

διακρίνονται στην βροχή. Σαν σταγόνες κυλάνε στο μάτι των «τέλειων», αυτών που καμώνονται ότι είναι απαραίτητοι ώστε να αποφασίζουνε για μια κοινωνία. Έναν λαό.

Αλίμονο σε εμάς που περιμένουμε. Ένα καλύτερο αύριο, μία νέα ανατολή. Να ακούσουμε



ένα ομορφότερο τραγούδι, να διαβάσουμε ένα ποίημα μωρό της ζωής. Να δημιουργήσουμε τον «τέλειο» άνθρωπο. Δίχως μίσος, απόγνωση και κατήφεια.

"O κύριος Τέλειος..σπουδάζει αρχαιολογία!"

«Δεν φαντάστηκες ποτέ ότι θα έλεγες μεγάλα ψέματα, για να επιβιώσεις.

Ήσουν ανόητος! Οι αξίες βρίσκονται στο μουσείο της εξέλιξης» είπε ο κύριος

Τέλειος.

«Αγάπη, εμπιστοσύνη, ανθρωπιά. Χμμ..πές μου κάτι ειλικρινά. Δεν είναι καλύτερα

να προσποιείσαι; Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου; Η σύγχρονη εποχή επιζητεί ελιγμούς

διπλωματία και όχι αρχές. Πρέπει να σε εκπαιδεύσω» είπε ο κύριος Τέλειος.

«Κάποτε, παλιά ,στο παρελθόν! Τέτοιες λέξεις και φράσεις ακούω όταν κάποιος αναπολεί

περιόδους όπου υπήρχε μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων, και αλληλεγγύη

στα προβλήματα τους.

Άκου. Κανείς δεν σε επαινεί λίγο πριν πεθάνεις, για τον έντιμο βίο σου. Παρά σε κατηγορεί ότι δεν απέκτησες χρήματα και δύναμη» είπε ο κύριος Τέλειος.

«Ο κόσμος ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια. Στέκεται στην ουρά του ταμείου ανεργίας. Θεε μου! Αδύναμες υπάρξεις, χωρίς πυγμή μοιράζονται τον ίδιο ζωτικό χώρο με ανθρώπους σαν

και μένα. Είναι αδικία και δεν μπορώ να κατανοήσω σε τι ωφελούμαι από αυτό το γεγονός.



Όλοι οι δυνατοί κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε ,ότι η μοναδικότητα μας δεν πρέπει να είναι στήριγμα αλλά εξαίρεση» είπε ο κύριος Τέλειος.

"Η γενιά μου"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Είδα  την  γενιά  μου  να  κόβεται  σε  κομμάτια. Λωρίδες  ψυχής

να  αναβλύζουνε  αίμα και  εσύ  πατέρα  κάθεσαι  σε  μια  γωνιά

του  σπιτιού  και  πίνεις   «άψυχο»  αλκοόλ. Για  να  ξεχάσεις  τις

συμβουλές  που  μου  έδινες  ,όπως  και  οι  υπόλοιποι  σαν  εσένα.

Για  το  μέλλον, και  ένα  καλύτερο  αύριο. Απέτυχες!

Μητέρα  γιατί  κλαίς  βουερά ;Μου  λες  ότι  είμαι  απαισιόδοξος, και

δεν  πιστεύω  σε  τίποτα. Όχι! Είμαι  ρεαλιστής  και  κυνικός  συνάμα.

Παρασύρθηκα  σαν  κλαδί, όπως  η  γενιά  μου  σε  ένα  ορμητικό  ποτάμι

που  έκβαλλε  στην  θάλασσα. Αναζητώντας  μία  λωρίδα  γης  ώστε  να

ανακαλύψουμε  την  ελπίδα. Μάταια  όμως  για  τους  περισσότερους.

Περιπλέουμε  σαν  συντρίμμια  ναυαγίου.

"Για μια ελπίδα"

Για μια ελπίδα ζείς διάολε!Ανασταίνεσαι και πεθαίνεις,κάθε φορά που διστάζεις.Αγαπάς και σωπαίνεις γιατί δεν νιώθεις καλά.Εκείνη η ανηφόρα,μοιάζει κόλαση,που δεν δύνασαι να ξαποστάσεις.Στιγμές που μοιάζουν χρόνια,πρωτοβρόχια που υγραίνουν της ζωής σου τα μνήματα.
Εκείνα που στεγάζουν αναμνήσεις σου.
Για μια ελπίδα κυριεύεσαι απο αμφιβολίες.Σαν ατέρμονη λεηλασία μοιάζει η δύση.Να ακούς την καρδιά της,να γεύεσαι την χαρά σου σαν χάραμα του ήλιου.Και είναι δύσκολη η λαχτάρα.Είναι λάβα
που δεν συγκρατεί η υπομονή.Είναι κόρη που ξαπλώνει ανάμεσα στα σεντόνια,πληγωμένη.
Αγωνίσου και τόλμησε.Μην τους ακούς γιατί δεν μπόρεσαν.Αν σε δούν με χαμηλωμένο το βλέμμα θα γίνουν η σκιά σου.Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.Για μια ελπίδα..

"Καλημέρα"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

 Καλημέρα μητέρα! Εσύ που κρατάς το μωρό αγκαλιά, και

το βυζαίνεις καθήμενη στο παγκάκι. Αυτή η πλατεία όταν

είναι ηλιόλουστος ο καιρός, μοιάζει το ομορφότερο τοπίο.

Γεμάτη οικογένειες, παιδιά και ηλικιωμένους που αφιερώνουν

τον ελεύθερο χρόνο τους σε δραστηριότητες, μακριά από την

απομόνωση των άψυχων δωματίων του σπιτιού.

Καλημέρα εργαζόμενε! Γνωρίζω ότι ξύπνησες χαράματα, ώστε να

αντιμετωπίσεις ακόμα μια δύσκολη μέρα .Η καθημερινότητα σου

είναι ένα πεδίο μάχης όπου αγωνίζεσαι με όλες σου τις δυνάμεις

ώστε να κερδίσεις έναν μισθό.

Καλημέρα εξαθλιωμένε! Ξαπλωμένος στα χαρτόνια που έχεις στοιβάξει

στην γωνία του δρόμου είσαι αμίλητος και ανήμπορος. Δεν τολμάς να

αντικρίσεις προς τα πάνω τους διαβάτες. Αυτοί όμως χαμηλώνουν το βλέμμα

καθότι άλλοτε έχουνε τύψεις. Η’ νιώθουνε μακάριοι που ακόμα έχουνε στέγη

να τους φιλοξενεί.

Καλημέρα στους τολμηρούς. Όπως εγώ που τα μάτια μου απ΄το μπαλκόνι φλερτάρουνε

με την όψη του Θερμαϊκού, αποφεύγοντας να ενδώσουνε στην θέα των ψηλών κτιρίων, των

τσιμεντένιων κατασκευών και του καυσαερίου. Η αγαλλίαση είναι τόλμη!