εκείνων που άστοχα γυρέψανε την δόξα. Είναι η ζωή
ο κίνδυνος που την ματιά κυριεύει, και την ψυχή με ψέματα
καλμάρει και γλυκαίνει.
Πολλώ δε μάλλον οι στιγμές, που άγαλμα λαξεύεις καθ’εικόνα
και ανδρείας το όνομα που στον βωμό προσφέρεις. Αιώνες οι
διαβάτες, γενιές περαστικές μα η φήμη αέναα σέρνεται στο έδαφος
της λάμψης.
