Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

"Aλίμονο"


Αλίμονο σε όσους αγάπησαν. Προδόθηκαν, αμφισβητήθηκαν, και

δεν έγιναν πιστευτοί. Είναι της ζωής οι στιγμές, που ενίοτε γίνονται

αντιληπτές από διαφορετική οπτική γωνία.

Αλίμονο σε όσους «έζησαν». Ερωτεύτηκαν, πόνεσαν ,μα έχουνε αναμνήσεις.

Τα βράδια που άλλοι κοιμούνται «άδειοι» από συναισθήματα, εκείνοι θυμούνται

άλλοτε με χαμόγελο ή δάκρυ μια αγκαλιά. Ένα κρασί που μοιράστηκαν, στην

διασκέδαση της παρέας.

Αλίμονο σε αυτούς που ονειρεύονται. «Ταξιδεύουνε» συνήθως με σπασμένα φτερά, συνέπεια του παρελθόντος .Η διαδρομή που επιθυμούνε να ακολουθήσουνε

είναι μακρινή ως την λύτρωση. Εκείνη την μάνα, που γεννάει την ελπίδα.

Αλίμονο σε αυτούς που «σκέφτονται». Μαύρα πρόβατα στο ανθρώπινο κοπάδι πορεύονται

όταν ξεχωρίζουνε γιατί έχουνε γνώμη, και όχι άποψη. Λίγοι είναι και εκλεκτοί, αυτοί που

διακρίνονται στην βροχή. Σαν σταγόνες κυλάνε στο μάτι των «τέλειων», αυτών που καμώνονται ότι είναι απαραίτητοι ώστε να αποφασίζουνε για μια κοινωνία. Έναν λαό.

Αλίμονο σε εμάς που περιμένουμε. Ένα καλύτερο αύριο, μία νέα ανατολή. Να ακούσουμε

ένα ομορφότερο τραγούδι, να διαβάσουμε ένα ποίημα μωρό της ζωής. Να δημιουργήσουμε τον «τέλειο» άνθρωπο. Δίχως μίσος, απόγνωση και κατήφεια.